Onze elektrische auto is intussen al verschillende keren op vakantie geweest. Wij gingen al twee keer naar Italië en een ontlener ging deze zomer met onze auto naar Zuid-Frankrijk. Onze auto is een Volkswagen ID.3. We hebben een beetje op dit model gewacht, omdat de goede laadsnelheid en het grotere bereik maken dat je er gemakkelijk lange ritten mee kan doen. Voor onze reis naar Genua was dat perfect: na ongeveer 10 uur waren we in Grenoble, waar we vrienden bezochten. Van daar was het nog een paar uur over de Alpen naar Italië. We stopten elke twee uur ongeveer om dan ongeveer een kwartier tot een half uur op te laden. Eigenlijk is dat te vergelijken met een gewone vakantierit: je pauzeert hoe dan ook om de benen te strekken, een koffie te drinken of iets te eten, zeker als je kinderen meeneemt.
Het verschil met brandstofauto’s is natuurlijk dat je quasi overal kan tanken, voor laadpalen moet je iets meer je weg gaan uitstippelen. Ik doe dat wel graag. Je kan met bepaalde apps ook heel gemakkelijk zoeken welke laadpalen in de buurt zijn en welke er vrij zijn. Ik gebruik bijvoorbeeld Chargemap of goingelectric.de, waar een community van elektrische chauffeurs informatie over (de staat van) de laadpaal doorgeeft en waar je ook gratis laadpalen van bijvoorbeeld supermarkten op kan terugvinden.
Daarnaast zijn er natuurlijk ook de betalende netwerken die je op weg kunnen helpen. Om langere trips te plannen vind ik ABRP de beste app, die bekijkt voor jou waar je het beste stopt en houdt ook rekening met locaties waar je graag langer zou willen stoppen, bijvoorbeeld om te lunchen.
“Op vakantie gaan met een elektrische auto is te vergelijken met een gewone vakantierit”
Op vakantie hebben wij eigenlijk nooit moeten wachten aan een laadpaal. Dat is misschien gewoon geluk hebben, maar we vermijden het wel om op de piekmomenten te vertrekken. Het eerste weekend van juli merk je dat er veel wordt geladen en het gebeurt ook wel eens dat een laadpaal niet werkt. Maar ook dat is vergelijkbaar met brandstofauto’s: je staat ook in de file, je moet soms ook aanschuiven om te tanken en je moet even goed pauzes nemen. Sommige mensen rijden in één stuk door naar hun bestemming, maar ik ben sowieso wel iemand die na twee of drie uur kort de auto uit wil. Stoppen om te laden is dus voor mij geen probleem.
De stijgende bekendheid van elektrisch rijden heeft intussen wel wat veranderd. In Frankrijk heb je misschien nog weinig snellaadpalen, maar in de terugrit gingen we via Duitsland en Zwitserland en daar zijn soms echt grote laadstations met wel tien laadpalen. In het zuiden zijn ze wat trager, net als in België. Vorig jaar waren we in Frankrijk en moesten we echt soms zoeken naar waar en wanneer we zouden laden. Dat was dit jaar al heel anders. De infrastructuur wordt in Europa echt wel snel uitgebouwd, natuurlijk ook omdat het aantal elektrische chauffeurs stijgt. De grote automerken brengen een elektrisch aanbod op de markt, elektrisch rijden wordt fiscaal voordelig voor bedrijfswagens en wordt soms, zoals in Gent, via premies voor elektrisch autodelen aangemoedigd. Het aantal elektrische chauffeurs zal dus nog verder stijgen, zeker nu je ook geen drie dagen meer onderweg moet zijn om in het buitenland te geraken. Je kan even gemakkelijk op vakantie gaan met een elektrische wagen als met een andere. Volgende zomer zullen we misschien al niet meer het gevoel hebben dat we in een klein clubje van elektrische chauffeurs zitten en zitten we met z’n allen in een elektrische auto onderweg naar Frankrijk, wie weet.
Ook zin om je elektrische wagen te delen? Je vindt alle info op www.degage.be/elektrischrijden
