Autodelen, da’s altijd een avontuur. Regel één bij autodelen: aan het einde van de rit geef je de sleutel terug aan de eigenaar. Al durven de eigenaars zelf wel eens hun sleutels kwijtraken en dan moet je hopen op een mirakel, zoals tijdens dit sjanske in Bretange.
Geschreven door Pieter van deelauto “Warandecitroen”
“Bretagne trok ons gezin al langer aan met zijn woeste zee en mooie rotskust, oesters, mosseltjes en pannekoeken. Al twee keer staakten we onze onderneming: een doorwaaide tent met kleine kinderen en slechte weervoorspellingen dreven ons alsnog naar het warmere zuiden. Maar derde keer bleek goede keer. Via vriendin Jasmine konden we bij haar in een vakantiehuisje logeren. Sinds corona werd het voor ons een favoriete reisbestemming. En of het genieten was op ons stekje vlak bij de Mont-Saint-Michel!
Dit pareltje van een strand bezochten we intussen al drie keer.
Je vindt er alles wat je wil en verlangt van een strand. Rotspartijtjes, heldergroen sop en super schelpplezier. Maar rotsen met vloedgetij kunnen ook noodlottig zijn…
Dag één op ons lievelingsstrand deed ook onze Warandecitroen, onze trouwe Dégage-mobiel op vier wielen, stranden…
Onze autosleutel (ja, de enige die we nog hadden, reservesleutel dus) was uit een open jaszak ontglipt en koos het ruime, wondermooie, groene sop, tussen de rotsen, krabben en kreeften. De poort naar verder mobiel plezier was gesloten. De zoektocht kon vergeefs beginnen. Alles komt goed?
Gewoon een nieuwe sleutel laten maken toch?
Niet zo simpel tussen Kerst en Nieuwjaar in de Franse garage-administratie. Gelukkig waren we niet geïsoleerd op pad gegaan en was onze vriendin, wonder-Jasmine, onze rots in de branding. We waren heen-en-weer mobiel.
Gerbrand van Dégage was rots nummer twee. Trouw, paraat en een tikkeltje jaloers op het mooie weer aldaar.
De pechbijstand-calvarietocht kon beginnen, met heel veel wachttonen, moeilijk bereik, een hele Mont-Saint-Michel rondleiding lang van het kastje naar de muur.
Auto naar België? Gezin naar België?
Trein? Vliegtuig? Wat met bagage?
Sleutel gemaakt in België? Terugrit?
Waarom geen huurauto?
Familie inschakelen?
Zullen we thuis zijn tegen nieuwjaar?
Na heel wat ebben en vloeden stranden we in een taxi naar de luchthaven om een huurwagen op te pikken. Met de huurwagen terug naar het vermaledijde strand. Dag 3, de dépanage van onze auto afwachten, zal die niet verzanden?
En dan, mirakel! Alles komt goed!
Een duiker, een wandelaar, een hond -wie zal het zeggen- vond onze sleutel terug en hing hem aan een paaltje bij de ingang van de parking… Een sjanske in Bretagne!
